W 1983 roku w Rzymie fryzjer psów Pietro De Negri zamordował po wielogodzinnych torturach będącego postrachem dzielnicy byłego boksera Giancarlo Ricciego. Ta historia stała się dla twórcy Gomorry pretekstem do nakręcenia utrzymanej w konwencji kina zemsty opowieści o mechanizmach przemocy, o tym, jak deprawują one nawet tych, którzy pragnęliby wyłącznie świętego spokoju. Garrone akcję swojego mrocznego, sugestywnego filmu umieścił w okolicach Neapolu, na zubożałym, chłostanym deszczem nadmorskim osiedlu, którym rządzi camorra i agresywny, naćpany osiłek Simone (Edoardo Pesce). Właściciel salonu dla psów Marcello (nagrodzony za tę rolę Złotą Palmą Marcello Fonte) wygląda przy nim jak Woody Allen przy Hulku. Nic więc dziwnego, że pokornie spełnia zachcianki tego rottweilera w ludzkiej skórze: daje mu kokainę (też jest uzależniony), pomaga zorganizować kradzież, cierpliwie znosi jego wybuchy. Reżyser przygląda się w Dogmanie tragicznym konsekwencjom tej ślepej - psiej - lojalności, która przyczynia się do rozpadu prawdziwych więzi i zaniku empatii. A co najgorsze - odbiera wszelką nadzieję.
Urodził się w 1968 roku. Zadebiutował w 1996 roku filmem krótkometrażowym Silhouette, wyróżnionym nagrodą ufundowaną przez Nanniego Morettiego. W następnym roku sam wyprodukował swój pełnometrażowy debiut Terra di mezzo. W 2000 roku nakręcił Estate romana. Jego czwarty film pełnometrażowy Balsamista spotkał się z wyjątkowo przychylnymi opiniami krytyki i międzynarodowej publiczności. Największy sukces odniósł jednak za sprawą zrealizowanej na podstawie książki Roberta Saviano Gomorry, która przyniosła mu m.in. Grand Prix w Cannes i Europejską Nagrodę Filmową.
1996 Terra di mezzo
1998 Ospiti / Guests
2000 Estate romana / Roman Summer
2002 Balsamista / L'Imbalsamatore / The Embalmer
2003 Primo amore / First Love
2008 Gomorra / Gomorrah
2012 Reality
2015 Pentameron / Il racconto dei racconti