Lato 1993
Lato 1993 roku to czas trudnych zmian. Sześcioletnia Frida ma zamieszkać ze swoim wujkiem i jego rodziną na hiszpańskiej prowincji. Nie jest to jednak wakacyjny wyjazd. Dziewczynka straciła oboje rodziców - mama niedawno zmarła po długiej chorobie - i musi nauczyć się żyć z nowymi opiekunami. Pierwszy film pełnometrażowy Carli Simón oparty jest częściowo na jej dziecięcych doświadczeniach. Unikając sentymentalizmu, katalońska reżyserka rysuje złożony portret emocjonalny dziecka, które mierzy się z falą sprzecznych uczuć - gniewem, zazdrością, ale i rodzącym się poczuciem przywiązania. Z wyczuciem ukazuje proces przeżywania straty, skupiając się nie na dramatycznych wydarzeniach, lecz obserwacji pozornie prozaicznej codzienności. Pomaga jej w tym charyzmatyczna, nad wiek dojrzała odtwórczyni głównej roli Laia Artigas. Ten poruszający film o cierpkim smaku dzieciństwa ciepło przyjęto na festiwalach na całym świecie. W Berlinie otrzymał nagrodę dla najlepszego debiutu.
nagrody
MFF w Berlinie 2017 - najlepszy debiut, najlepszy film sekcji Generation Kplus; BAFICI 2017 - najlepsza reżyseria; MFF w Stambule 2017 - specjalna nagroda jury; FF w Londynie 2017 - specjalne wyróżnienie; Málaga Spanish FF 2017 - najlepszy film hiszpański; MFF w Cannes 2017 – Nagroda Młodzieżowego Jury; Nagrody Fénix 2017 - najlepszy scenariusz; Nagrody Goya 2017 – najlepszy debiutant, najlepszy aktor drugoplanowy (David Verdaguer), najlepsza nowa aktorka (Bruna Cusí)
Seanse
Carla Simón
Katalońska reżyserka i scenarzystka urodzona w 1986 roku w Barcelonie, obok takich nazwisk jak Neus Ballús, Mar Coll, Meritxell Colell, Nely Reguera, Roser Aguilar przedstawicielka młodego pokolenia katalońskich filmowczyń. Dorastała w małym miasteczku Les Planes d'Hostoles. "Wychowałam się w wielkiej rodzinie, która jest dla mnie rezerwuarem opowieści, związków, uczuć i uwikłań - mówiła reżyserka. Oglądając i słuchając tych historii, zdecydowałam, że chcę robić filmy, by pokazać złożoność ludzkiej kondycji, a w szczególności złożoność relacji rodzinnych". W 2009 roku skończyła komunikację audiowizualną na Uniwersytecie Autonomicznym w Barcelonie, a następnie spędziła rok na Uniwersytecie Kalifornijskim, kręcąc wspólnie z Marco Businaro pierwsze eksperymentalne krótkie metraże Women i Lovers. Wzięła udział w kursie MA TV Fiction organizowanym przez katalońską telewizję i wyreżyserowała pilotażowy odcinek La Clínica, emitowany w TV3. W tym samym roku TVC powierzyła jej realizację filmu edukacyjnego La Marató TV3.
Następnie rozpoczęła naukę w London Film School, gdzie zrealizowała dwa krótkie metraże: dokument Born Positive i fabułę Lipstick, prezentowane na kilku światowych festiwalach. Las pequeñas cosas jest jej filmem dyplomowym, z którym również odwiedziła kilka festiwali. Llacunes to z kolei bardzo osobisty projekt zrealizowany w oparciu o listy jej matki.
Lato 1993 to pełnometrażowy debiut Carli Simón, premierowo pokazany na Berlinale 2017, gdzie zdobył nagrodę dla najlepszego debiutu i Wielką Nagrodę Jury sekcji Generation Kplus. Między innymi był też wyróżniony na festiwalu w Stambule, Londynie i Maladze, podczas BAFICI zdobył nagrodę za reżyserię.
Obecnie reżyserka pracuje nad swoim drugim filmem pełnometrażowym, jednocześnie prowadząc zajęcia filmowe dla dzieci w Cinema en Curso w Barcelonie.
Filmografia
2009 Women (kr. m)
2010 Lovers (kr. m)
2012 Born Positive (dok., kr. m.)
2013 Lipstic (kr. m)
2015 Las pequeñas cosas (kr. m.)
2016 Llacunes (kr. m.)
2017 Lato 1993 / Estiu 1993 / Summer 1993